Dolakha in Brief

1.An introduction to “Dolakha”

Dolakha is a mountaionous District of Janakpur Zone in the central Development Region.situated at a distance of 132 km .From the capital of the Kingdom-Kathmandu .The district headquarter of Dolakha is “Charikot”.Siali, the lowest part of the district is 732 meter above sea level whereas the highest part Mt.Gauri shankar is 7134 meter above sea level .Dolakha extends from north to east consisting of 51VDCs and 1muncipality .Dolakha is an attractive tourist destination and the people of Dolakha are eager to welcome tourist in their district.

2. Historical Background of Dolakha

Dolakha is also important from historical perspective.The district encompasses the history of both the Kirat and the Lichehhavi period. It is believed that the King of Dolakha Jaya Indra Sing Dev was the first ruler to have introduced coins in Nepal. It is mentioned in history that he ruled from B.S. 1591 to 1605.

3. Beding – The home of Everest conquerors

Beding village is located in Ward No.1of Gauri Shankar VDC.The village is inhabited by the sherpas only and the prime source of their livelihood is climbing mountains.Sherpas are world famous mountainers,capable of climbing mountains without formal education and training.More than 29 people of the village have already scaled Mt.Everest .Visit this matchless picturesque village of the mountaineers and interact with the legendary Sherpas.

4.Temba Tsheri-Snow boy of Dolakha

Temba Tsheri Sherpa,16,resident of Gauri Shankar VDC Ward NO.5,Tashinam village,scaked Mt.Everest on May 24,2001,setting the new world record as the youngest climber .This young Sherpa boy is not only the pride of Dolakha,but the country as well.Let’s congratulate this brave boy for this extraordinary courage and feat.

5. Tsho Rolpa Glacier Lake

The world famous Glacier Lake “Tsho Ropla” is also situated in the vally of Rolwaling of Gauri Shankar VDC.Ward No.1.Situated at an altitude 4500 meter,this proglacial lake is also the country.Rolwaling is the destination for adventure seekers.

6.Jiri-Gateway to Everest

Jiri Valley of Dolakha lies at a distance of 188 km.northeast off Kathmandu and 56km.off the district headquarter.Swiss tourists have compared this valley with Switzerland.The valley has its own importance being the gateway to Mt.Everest.

7. Mt.Gauri Shankar

The 7,134 meter high Gauri Shankar Himal is located in Rolwaling area of Dolakha.The standard time of Nepal is measured from this place.Mt.Gauri Shankar symbolizes Lord Shiva and his consort Parvati, the protector deities of the Hindus. The peak is not open for climbing.

8.Thrill in the River Tamakoshi

Tamakoshi River is best suited for rafting and other adventure activities.

9. Innumerable Places for Trekking & sightseeing

Dolakha offers innumerable attraction for both short and long trek.Green hills,villages,river & rivulets, lakes & glaciers, the valley, mountains etc. Of Dolakha make it one of the most attractive tourist destination in Nepal.

10.Tashi Monastery

Tashi Monastery, located in Bigu VDC, is renowned as an institute for Buddhist nuns(also known as “Aani”)

11. A Unique Settlement of Various Ethnic Groups

Dolakha is hone to various ethnic groups such as Jirel and Surel which is not found in other districts. This fact could be an interesting subject for sociological research and special interest tourist.

12. Dolakha Bhimsen(Bhimeshwor)

Also known as “One Icon. Three Incarnations” the temple of Lord Bhimsen, the deity with boundless power, is situated in the historical town of Dolakha (Avayapur).

13.Traditional Craft & Technology

Traditionally people of Dolakha have engaged in different cottage industries.Dolakha is famous for its traditional craft & technology, especially Thanka paintings, production of cheese,radi(carpets),allo(himalayan nettle), bamboo goods & woodcraft etc.

Dolakha Features

About the Area

Before deseribing the sight-seeing and trekking possibilities that are in store for you,it is essential to give you a brief introduction to the region and a rudimentary description of the tarrain. Needless to say, this will not be comprehensive and the best way to get know this region is to come along and see itf or yourselves.

  The region is bordered by the Sun Kosi River on the west and the Khimti Khola River on the eastem edge. It is divided unequally by the River Tama Kosi, proportionately two thirds to the west of the river and one third to the east.

To the north east lies the impressive Rolwaling Himal to the western edge of which are such peaks as Gauri Shanker and Melungtse. Gauri Shanker is synonymous with the god Shiva and his consort Parvati. 

  It is thus named because the Nepalese believe that the closeness of its two mounds are like the closeness of husband and wife. Since Shiva is the god who inhabits the Himalayas the mountain people have a special affiliation for him.

To the north-west the mountains slope gently downwards towards the ancient pass of Kuti that starts above the Tibetan town of Khasa and follows the waters of the Bhote Kosi from Tibet. The river flows past Kodari and Tatopani (Hot Springs) on the Nepalese side and gradually rushes down into an ever- widening stream of water that becomes the Sun Kosi. The Khimti Khola drains down from a region of five lakes called Panch Pokhari.They have a specifc placein legend and go by the names of Mohi (buttermilk), Jata (hair), Dudh (milk), Bahula (insane) and Bhut (ghost). People believe that if one bathes in Bahula Pokhari one will become insane, whereas the Ghost Lake cannot bear the smell of human perspiration and will pull one inside its murky waters to a certain death if you as much as venture near it. The Khimti Khola joins the Tama Kosi, as do the Khare Khola and Rolwaling Khola to the north-east and the Sangawati, Dolti and Charnewati Kholas to the west.

It is a beautiful region in which the riverine valleys open out into massive volcanic folds. Sub-tropical settlements on the banks of rivers boast banana trees, guava and an abundance of fish. Above the banks hover the terraced fields of paddy, make, wheat and millet.

Between Charikot and Jiri the road descends to 845 metres and to our surprise is bordered by plantations of sugar-cane. Above these slopes are forests of dark oak, fir and pine, interspersed with tangles of bracken and fem all in the embrace of clinging orchids and coloured in the springtime by the rhododendrons, the national flower of our mountain land.

Mosses cling to the shaded rocks and in the forests are wild strawberries, loganberries, red berries and thyrne. The shy Nepal Babbler chitters away ‘Wich, Wich, Wich’ in the damp, dark woods below the hir of the mountain eagle whilst in the early autumn foaming white waterfalls rush over the river moulded rocks.

Some of these lichen and moss-covered banks hide crevices in which lurk black krates, orange and black patterned rock snakes and the dull green grass snake. Higher up and even higher are the slate-grey cliffs where the yellow flowered gorse clings to the hst breath of life between the hostile rocks. Higher still lies the Himalaya an abode of snow against a sky sometimes of azure, sometimes turquoise or even clouded, brooding and forbidding all intervention from below.

Against the winds of this world the prayer flags dance in a plea for communion with the divine which only can offer solace in the immensity that is time on the face of the highest mountains on earth.

About the Dolakhatown

 

One can walk from Charikot to Dolakha in 45 minutes, so not by any stretch of imagination could it be cald a trek. What is more, sometimes in 1984 a branch road from the main highway will go to Dolakha itself . However, despite the fact that it is so easy to get to Dolakha it should not be lightly dismissed.

 

No one knows for sure when this magnisficent albeit crumbling hilltown was built. The historic annals of Nepal list it as an independent Kingdom at the time of the Malla dynasties during  the 15th and 16th centuries. Its historical links withTibet suggest that this ancient town dates bacic to the 7th century.

Predominantly Newari,it was an entrepot between Tibet, Northern India and the Valley of Kathmandu. Residents of Bhadgaon often in the past kept surnmer homes in Dolakha. Originaliy believed to be by the side of the river itelf, it w as relocated above the Tama Kosi. The river obviously played an important part in their ilves and legends because the people of Dolakha follow the South-East Asian practise of lighting incense andand sending leaf-boats of offerings onto the river Tama Kosi. The steep incline that today leads to the river would suggest that the town moved in order to facilitate defence. Remains of fortress walls prove that it was indeed a fortified town.

Old Dolakha

It abounds with ancient monuments, drama platforms and legends. Although predominantly, Newari, the Thamis have a place in the legends of this town playing key roles in major religious festivals. 

In the past, it is believed, the women of Dolakha were highly educated and played important roles in government. Sacred and beloved also of the Gorkhali King it is said that when the statue of Bhimsen in Dolakha perspires the House of Gorkha will soffer unless propitiation is sent. 

The perspiration of the God is wiped with cotton wool and sent to the Royal Palace at Kathmandu. Upon receiving this, five different sets of propitiatory items are sent to the Bhimsen Temple in Dolkha.

In the past fabled for its wealth, it is now a town that is needed for restauration. Fascinating still, Dolakha can provide those interested In the past with many absorbing hours of sight-seeing.

The speech of Dolakha is unlike any other Newari dialect and the people themselves believe that language is the court language of the Pandava princes. The Pandaves were five Royal Brothers who fought (with the help of Lord Krishna) to regain their righfful Kingdorn in the battle of the Mahabharat. The princes are believed by the Dolakha dwellers to have hidden in a cave near Dolakha before the battle. Hence the claim that the Dolakha dialect has come down from the Pandavas.

It is indeed true that there are many references to caves or ‘gufa’ in the Dolakha district, although geologists and hydrologists alike claim that limestone, a prerequisite for cave formation, is missing in this area.

In ancient times when Nepal had a profitable trade relationship with Tibet, this was the route that merchants used. It was then that this town rose to prosperity. There are still some houses belonging to those times. According to some locals, the town has more or less faithfully maintained its past appearance. Apparently, as soon as trade and commerce dried up, Dolakha ceased to age. Despite the time-ravaged houses, the town is young, and so are its sons who constitute one of the most reliable work forces for odd jobs in the capital.
When Laxman was injured and the great ape-god Hanuman was asked to bring a certain medicinal herb for the rescue, the mighty ape-god hovered on the sky above Dolakha, say the locals. Probably the beauty of the region dulled his sense of judgement and he ended up taking a chunk of a hill near the Gaurishanker mountain. “You can still see a chunk missing there,” says Rakesh Shrestha of Ccho-Rolpa Tours and Tavels. And even though you cannot clearly make out the pointed spot due to the distance, you will be surprised to find that your mind has all of a sudden acquired extra creativity. In a flash of a second, you have conjured up the image of the ape-god performing that wondrous feat.

That is not all. The Bhimeswor temple is not a new name to the god-fearing throughout the nation. People pour in every week from the capital and from various other districts to offer prayers to the God. During their visit, they donнt forget to ask one famous question, “Is the God sweating?” For they all have heard that if Bhimeswor sweats, that means something big is to happen. And that may be good or bad. Legend has it that the despairing Lord Shiva traveled though this area, carrying the corpse of His beloved Sati Devi. The corpse of the goddess had decayed so badly that a piece of her flesh detached and fell down the gorges immediately north of Dolakha. Thus sprang up the temple of Tripura Sundari. Talk to the priest and he will confide that a certain golden icon was stolen from this beautiful temple years ago. Hence, the misfortune that has befallen the country ever since.

Though decrepit with lack of maintenance, the Manjushree Park. will spring up to life as soon as you step in. It will start whispering love-poetry through the branches of its old and wise trees. If you have an inclination to pen down verses, you might even end up writing some poems. But be careful, the ground is slippery. The dry grass will try its best to upset your balance. But then, it is a harmless mischief. Even if you slip and fall down six times or even a dozen times as I did, donнt curse the area. For there are forest-gods hovering around, and you might end-up infuriating them.

Quite naturally, as Dolakha has been at peace since a long time. And the logic of conflict is something that they cannot understand, unless as some form of madness, spiritual illness, or moral pestilence.

ऐतिहासिक पृष्ठभूमि,दोलखा

नेपाल राज्यको मध्यमाञ्चल विकास क्षेत्र अन्तर्गत पर्ने जनकपुर अञ्चलको एक हिमाली जिल्लाको रुपमा परिचित दोलखाले प्राचीनकालदेखि नै आफ्नो छुट्टै आर्थिक, सामाजिक, धार्मिक र राजनैतिक पहिचान कायम राख्दै आएको पाइन्छ । "दोलखाको इतिहास नलेखिकन नेपालको इतिहास लेखन पुरा हुँदैन" भन्ने इतिहास शिरोमणि स्व. श्री बाबुराम आचार्यको कथन रहेको छ । दोलखालाई पहिला अभयपुरको नामबाट चिनिन्थ्यो । दोलखा प्रदेश अन्तर्गत रहेको विगु हुदै कुती, खासा हुदै भोट जाने बाटो, लामाबगर, रचि (लप्चि) भई भोट जाने बाटो मल्लकालको उत्तरार्द्धसम्म पनि कायम भएको हुनाले लिच्छविकालको उत्तरार्द्धमा नै दोलखा भई भोट जाने बाटो खुलेको अनुमान हुन्छ भनी धनबज्र बज्राचार्य र टेक बहादुर श्रेष्ठद्वारा लिखित दोलखाको ऐतिहासिक रुप रेखामा उल्लेख गरेको देखिन्छ । त्यस समयदेखि नै तामाकोशीको किनारै किनार भएर भोटसंग व्यापार मार्ग खुलेकोले व्यापार गर्न आउंदा जाँदा हालको दोलखामा कुनै डर त्रास नभई सुरक्षित स्थान भएकोले नै उक्त स्थानलाई पहिला अभयपुर भनेर चिनिन्थ्यो भन्ने भनाइ रहेको छ भने कसैको भनाइ अनुसार दोलखा राज्यको शासन व्यवस्थामा सात सुरक्षा घेरा भएको कारणले नै दोलखालाई अभयपुर महापतन भनिन्थ्यो भन्ने रहेको छ । दोलखाको नामाकरण सम्बन्धमा विभिन्न किम्बदन्तीहरु पाइन्छन् । कुनै समयमा एउटा योगी मुसलमानको आक्रमणबाट भागी गौरीशंकर हिमालको एउटा गुफामा गई तपस्या गर्दा शिवजी प्रसन्न भई बरदान दिएकोले योगी खुसीले गदगद भई अब म एक पटक सवैतिर घुमेर आउछु भनी हिड्दा जति घुमे पनि उही ठाउँमा आइपुग्दो रहेछ । यसरी २ लाख पटक घुम्न निस्कंदा पनि पुन त्यहि स्थानमा आइपुग्दा योगी थकित भएर आफ्नै आश्रममा फर्केछन् । यसरी २ लाखपटक घुम्दा पनि त्यहि स्थानमा आएकोले सो स्थानलाई दो + लाख बाट अपभ्रस हुँदै दोलखा (हिन्दीमा दो भनेको दुई र लख भनेको लाख) नामाकरण भएको भन्ने भनाइ रहेको पाइन्छ । त्यस्तै अर्को भनाइ अनुसार तिब्बती भाषामा —दो‘ को अर्थ ढुङ्गा —ल‘ को अर्थ मन्दिर र —खा‘ को अर्थ घर भएकोले दोलखामा प्रसस्त मात्रामा ढुङ्गा माटोबाट बनाइएको मन्दिर र घरहरु रहेको हुनाले यसलाई दोलखा नामाकरण गरिएको हो । दोलखाको नामाकरणमा जे जस्ता किम्बदन्ती रहे तापनि यसलाई ज्यादै पुरानो नगरको रुपमा चिन्न सकिन्छ । जब केन्द्रमा किराँतहरुको शासन चल्यो त्यसबेलादेखि नै किराँतहरु दोलखामा उपनिवेश कायम गर्न आई हालको किराँतीछापमा बसेको र पछि १४ औं शताब्दीमा भारतका मुगल सम्राट समसुद्धिनको आक्रमणबाट उक्त बस्ती ध्वस्त भई हालको दोलखा वस्ती बसेको हुन सक्ने अनुमान गरिएको छ । यस जिल्लाका आदीवासीहरुमा नागवंशीहरु रहेको अनुमान गरिएको छ । जब नेपाल र भोट वीचको व्यापारको लागि लामाबगर हुँदै तिब्बत जाने व्यापारी मार्ग खुल्यो, त्यसबेलादेखि नै भक्तपुरबाट नेवारहरु दोलखामा आई व्यापार गर्न थालेको अनुमान गर्न सकिन्छ । वि.सं.को १६ औं शताब्दीको उत्तरार्द्धदेखि १७ औं शताब्दीको उत्तरार्द्धसम्म करिव १ शताब्दी जति दोलखा एक स्वतन्त्र राज्यको रुपमा रहेको कुरा इतिहासले प्रष्ट पारेको छ । केन्द्रमा यक्ष मल्लले राज्य गरे तापनि दोलखामा कीर्तिसिंह सामन्ती शासकको रुपमा थिए र उनको मृत्यु पछि उनका १४ वर्षीय छोरा उद्धवदेव दोलखाका राजा भए । त्यस बेला उद्धवदेवले आफ्नो नामको अगाडि "दोलखाधिपति" लेख्ने गरेका थिए । जसबाट पनि दोलखा स्वतन्त्र राज्यको रुपमा स्थापित थियो भन्ने पुष्टि हुन्छ । त्यसै गरी स्वतन्त्र रुपमा रहेको दोलखा राज्यमा उद्धवदेव, नन्ददेव, उजोतदेव, गोबिन्ददेव, इन्द्रसिंहदेव, जयनारायणदेव, जितदेव, रुपनारायणदेव आदिले राज्य गरेका थिए । एक शताब्दीजति स्वतन्त्र राज्यको रुपमा रहको दोलखालाई कान्तिपुरका राजा शिवसिंहले वि.सं. १६५५ मा भिष्मदेवलाई युद्धमा पराष्त गरी ठकुराईमा राज प्रशासन चलाए । दोलखा राज्यको मध्यकालीन सीमानामा पूर्वमा दूधकोशी, पश्चिममा दोलालघाट, उत्तरमा तिब्बतको सीमाना र दक्षिणमा तिरहुत राज्यको सीमाना रहेको कुरा इतिहासबाट जान्न सकिन्छ । दोलखाको राज्य व्यवस्था कहिले स्वतन्त्र त कहिले अधिनस्थ भई चलिरहेको थियो । त्यसै समयमा गोरखाका राजा पृथ्वीनारायण शाहले नेपालको एकीकरणको अभियान शुरु गरेका थिए । त्यसबाट दोलखा पनि अलग रहन सकेन । पहिला दोलखा भक्तपुरका राजा रणजीत मल्लको रेखदेखमा छोडेको र वि.सं. १८११ मा दोलखाली देशावर प्रधानहरुलाई "नालादुम पूर्व मेरो अम्बल भयो, तिमी प्रजापात्र हौ, मेरो हजुरमा आउ, तिम्रो रक्षा गरुलाँ" भनेर पत्र पठाएपछि दोलखाका देशावर प्रधानहरुले सो कुरा मञ्जुर गरी विना संर्घष दोलखा बृहत नेपालको एक भागको रुपमा रहन गयो । आर्थिक रुपमा पनि छुट्टै पहिचान राख्ने दोलखाका राजा इन्द्रसिंहले नै नेपालमा चाँदीका स्वतन्त्र मोहर प्रचलनमा ल्याएका थिए । भन्न त महेन्द्र मल्लले सवै भन्दा पहिला चाँदीका सिक्का प्रचलनमा ल्याएका भन्ने गरिन्छ तर सो भन्दा पहिला नै इन्द्रसिंहले स्वतन्त्र मोहर प्रचलनमा ल्याएको कुरा अभिलेखहरुबाट पुष्टि हुन्छ । महेन्द्र मल्लले वि.सं. १६१७ देखि १६३१ सालको वीचमा आफ्नो सिक्का प्रचलनमा ल्याएको देखिन्छ भने इन्द्र सिंहदेवले वि.सं. १६०५ अगाडि नै सिक्का प्रचलनमा ल्याएको कुरा पुष्टि हुन आउँछ । अझसम्म पनि दोलखामा टक्सार घरको नामले सिक्का काट्ने घर देख्न सकिन्छ । यसरी सिक्का प्रचलनमा ल्याई व्यापार व्यवसायलाई अगाडि बढाइएको र खानीहरु संचालन समेत गरेको देखिन्छ । यसरी राजनैतिक, धार्मिक, आर्थिक तथा सामाजिक रुपमा छुट्टै पहिचान भएको दोलखा जिल्ला वर्तमान स्वरुप भने २०१८ सालमा भएको राजनैतिक विभाजनले कायम गरेको हो । त्यस भन्दा पहिले रामेछाप र दोलखाको एउटै प्रशासनिक इकाईबाट समेत काम कार्वाही हुने गरेको थियो ।

11 Megawatts Electricity Generated in Dolakha Going to Waste

Kathmandu, 16 September: A total of 11 MW of electricity generated by Ankhukhola Hydropower Project and Sipring Khola Hydropower Project in Dolakha district have been going to waste as the Nepal Electricity Authority (NEA) has yet to sign power purchase agreement with the two projects. Executive director of Ankhukhola Hydropower Project, Bishwanath Kandel, said they have been suffering losses. Ankhukhola has been generating 9 MW. Kandel said NEA has been purchasing all the power generated by the project during daytime but only partial amount generated during the nighttime, hence the loss. “NEA purchases only 7 megawatts generated between 10 pm to 7 am, and the rest of the electricity generated during nighttime has been going to waste,” he said.
Electricity generated by other projects in the district is also going to waste in the lack of transmission lines. The Sipring Khola Hydropower Project generates 11 MW but only 3 MW is being used by the Upper Tamakoshi Hydropower Project and the rest is going to waste, according to a top official of Sipring Khola project. Engineer of the project, Pushkar Dhungel, said the project is suffering a monthly loss of Rs 10 million as the NEA has not been purchasing the electricity. He said the project’s power could not be connected to the national grid due to the delay by the government in constructing Singati-Lamosanghu transmission line.

दोलखा जिल्ला स्थित कार्यालय प्रमुखहरुको नामावली र फोन नं.

क्र.सं. कार्यालय नाम, थर पद फोन नं. कार्यालय निवास सम्पर्क १ श्री दोलखा जिल्ला अदालत चिन्तामणी बराल जि. न्यायाधीश ४२११०२  ९८४१४५३८९१ २ श्री जिल्ला प्रशासन कार्यालय प्रल्हाद पोख्रेल प्र.जि.अ. ४२११३३ ९७५४२०१७४९ ३ श्री वर्द वहादुर गण  चरिकोट महेन्द्र महर्जन गणपति ४२११०१ ४२१३४० ४ श्री जिल्ला प्रहरी कार्यालय सुरेश काफ्ले प्र.ना.उ. ४२१३३३ ५ श्री जिल्ला प्रशासन कार्यालय माधव प्रसाद अधिकारी स.प्र.जि.अ. ४२११०४ ४२११०४ ९८४१४२९१९९ ६ श्री राष्ट्रिय अनुसन्धान जिल्ला कार्यालय रणदीप खड्का निरीक्षक ४२११०६ ४२११०६ ९८४१३७३०२९ ७ श्री जिल्ला विकास समितिको कार्यालय टुवराज पोख्रेल स्था.वि.अ. ४२११४४ ९८५४०४००१५ ८ श्री जिल्ला शिक्षा कार्यालय दिपक शर्मा जि.शि.अ. ४२११०५ ९८४४१९६४९९ ९ श्री जिल्ला स्वास्थ्य कार्यालय वसन्त अधिकारी कार्यालय प्रमुख ४२१०५९ ९८४४०२०३१७ १० श्री डिभिजन सडक कार्यालय आयोध्या प्रसाद श्रेष्ठ  डि.ई. ४२११२१, ४२११२७ ४२११२७ ९८४१७३१३८३ ११ श्री जिल्ला कृषि विकास कार्यालय युवराज पाग्डे ब.कृषि विकास अधिकारी ४२११३० ४२११३० ९८४१६०६९४४ १२ श्री जिल्ला वन कार्यालय धनञ्जय पौडयाल कार्यालय प्रमुख ४२११३५ ९८४९८४९१९२ १३ श्री खानेपानी तथा सरसफाई डिभिजन कार्यालय उमा शंकर जोशी कार्यालय प्रमुख ४२१११० ९८४१७५९१८९ १४ श्री को.ले.नि.का. नारायण प्रसाद उपाध्याय प्रमुख कोष नियन्त्रक ४२११४० ९८४१३६०५४६ १५ श्री कृषि विकास वैंक कुमार शर्मा  शाखा प्रवन्धक ४२११६६ ९७४१२५७२३२ १६ श्री नेपाल वैंक लि. वालकृष्ण चौलागाई शाखा प्रवन्धक ४२११५५ १७ श्री घरेलु तथा साना उद्योग विकास समिति वैकुण्ठ प्रसाद दहाल प्रमुख उद्योग अधिकृत ४२११२६ १८ श्री जिल्ला पशु सेवा कार्यालय रामचग्द्र देवकोटा कार्यालय प्रमुख ४२१११५ ९८४११२४०११ १९ श्री मालपोत कार्यालय यदु दहाल कार्यालय प्रमुख ४२१११९ ९८४१५५०७३८ २० श्री जिल्ला सरकारी वकिल कार्यालय कैलाश कुमार के.सी सरकारी  न्यायाधिवक्ता ४२११०३ ९८४१३६४९६१ २१ श्री मध्यमाञ्चल सिचाई सव डिभिजन अक्षर गोपाल श्रेष्ठ कार्यालय प्रमुख ४२११७५ ४२११७५ 9841288944 २२ श्री जिल्ला निर्वाचन कार्यालय देब बहादुर अधिकारी जि.नि.अ. ४२१४४३, ४२१७२२ 9846152892 २३ श्री प्राथमिक स्वास्थ्य केन्द्र कार्यालय प्रमुख ४२११२५ २४ श्री भिमेश्वर नगरपालिका दिनेश प्रसाद थानी कार्यकारी अधिकृत ४२११७० ४२१२२१ ९८४१५०७२९८,९८४१२६२९५८ २५ श्री जिल्ला भू-संरक्षण कार्यालय शेरबहादुर श्रेष्ठ कार्यालय प्रमुख ४२१११७ ९७४४०२२००२ २६ श्री जिल्ला हुलाक कार्यालय नविन कुमार श्रेष्ठ नि. कार्यालय प्रमुख ४२११८० ९७४१११५५०१ २७ श्री महिला विकास कार्यालय मेरीना श्रेष्ठ कार्यालय प्रमुख ४२११०७ ४२१३६७ ९८५१००७७९२, ९७४४०३३९५८ २८ श्री नेपाल विद्युत प्राधिकरण गेापालचन्द्र खतिवडा कार्यालय प्रमुख ४२११०९, ४२१०७७ ४२१४४१ ९७४११६४८७२ २९ श्री सीमा प्रशासन कार्यालय, लामावगर ४२११०४ ३० श्री जिरी प्राविधिक शिक्षालय, जिरी रामहरि खनाल प्राचार्य ४२९१५३, ६९०२८० ४२९१५३ ३१ श्री जिरी अस्पताल, जिरी कार्यालय प्रमुख ४२९१५४ ३२ श्री पशु विकास फर्म, जिरी कार्यालय प्रमुख ४२९१४८ ३३ श्री राष्ट्रिय वाणिज्य वैंक, चरिकोट टीका प्रसाद दुलाल शाखा प्रवन्धक ४२१३०२ ४२१३०२ ३४ श्री जिल्ला आयूवेदिक कार्यालय बसमदाम्वा कौग्डिननयानि शाखा प्रवन्धक ४२१३०६ ९८४११६३६९४ ३५ श्री शितोण प्रदेशीय फलफुल रुटस्टक विकास केन्द्र वोच, दोलखा चन्द्रमान श्रेष्ठ कार्यालय प्रमुख ४२१२३४ ४२१२३४ ९८४४१५४४८२ ३६ श्री पहाडिवाली अनुसन्धान कार्यालय, काभ्रे कार्यालय प्रमुख ६९००३७ ३७ श्री कारागार शाखा राजकुमार गौतम नि.जेलर ४२१२१९ ४२१२१९ ९७४११२९६१४ ३८ श्री डिभिजन सहकारी कार्यालय चेतनाथ गिरी सहकारी निरीक्षक    ४२१११८ ९८४१३५७०२५ ३९ श्री नापी शाखा सर्भेक्षक (नि.का.प्र.) ४२११२३ ९७४११५५१६१ ४० श्री नेपाल टेलीकम श्याम मणि अर्याल कार्यालय प्रमुख ४२११११, ४२१३०१, ४२११२२ ४१ ४२१४४५, ४२११४५ ४२११४५ ४२ ४२१११३ ४२१११३ ९८४१४४६२६० ४३ श्री जिल्ला प्राविधिक कार्यालय महेशचन्द्र न्यौपाने कार्यालय प्रमुख ४२१०४९ ९७५४२००७४५

नक्सा, दोलखा

धार्मिक तथा पर्यटकीय स्थलहरु,दोलखा

 

दोलखा भिमसेन

सदरमुकाम  चरिकोटबाट ४ किमी उत्तरपूर्वमा रहेको ऐतिहासिक शहर  दोलखामा अवस्थित भीमेश्वर मन्दिर नेपालकै प्रसिद्ध देवस्थल हो । यसको स्थापना किरातकालमा नै भएको अनुमान छ । देशमा संकट आउनुपूर्व भीमेश्वरको मूर्तिमा संकेतको रुपमा पसिना आउने गर्दछ ।
पौराणिक कालमा दोलखा शहरमा पाण्डबहरु गुप्तवास बसेको र सो गुप्तावास बस्दाको समयमा प्रयोग गरिएको सांकेतिक भाषा नै हाल दोलखाली नेवारहरुले बोल्ने नेवार भाषा हो भन्ने किम्बदन्ती रहेको छ । सो मन्दिरमा नित्य पूजा बाहेक भिम एकादशी, वालाचर्तुदशी, चैतेदशै, बडादशै इत्यादिमा मेला लाग्ने गर्दछ ।

कालिन्चोक भगवती

सदरमुकाम चरिकोटबाट करिव १५ कि.मी. उत्तरमा पदयात्राको दृष्टिकोणले रमणीय स्थल कालिन्चोक गाविसमा अवस्थित यो मन्दिर ३८४२ मी. को उचाईमा छ । कालिन्चोक भगवती काभ्रेको पलान्चोक भगवती, काठमाडौंको शोभा भगवती र अन्य भगवती समेत ७ भगवती दिदी बहिनी हुन् भन्ने किम्बदन्ती रहेको छ । कालिन्चोक डांडाबाट मनोरम रोलवालिङ हिम श्रृङ्खला र मनोरम प्राकृतिक दृष्यहरुको अवलोकन गर्न सकिन्छ ।

शैलुङ्गेश्वर महादेव

सदरमुकाम चरिकोटबाट करिव २० कि.मी. दक्षिणमा शैलुङ्गेश्वर डांडामा अवस्थित यो स्थान ३५०० मी.को उचाईमा रहेको छ । साना ठूला गरेर १०० वटा थुम्काहरु रहेकोले शैलुङ्ग भनिएको यस स्थानबाट प्राकृतिक दृष्यावलोकन गर्न सकिन्छ ।

टसी गुम्बा

जिल्ला सदरमुकाम चरिकोटबाट १३ कोष उत्तरमा रहेको विगु गाविस वडा नं. ८ मा अवस्थित विगु गुम्बा वास्तवमा दोलखा जिल्लाकै एक महत्वपूर्ण धार्मिक तथा पर्यटकीय स्थल मान्न सकिन्छ । विगु गुम्बाको स्थापना विक्रम संम्बत १९९० तिर डुम्पा रिम्पोछे (स्योराव दोर्जे) ले गर्नु भएको विश्वास गरिन्छ । समथर स्थानमा रहेको उक्त गुम्बामा हाल करिव ६० जना आनी (महिला भिक्षुणी) हरु रहेका छन् । जसले गुम्बामा नियमित रुपमा पाठपुजा गर्ने, पढ्ने र नयाँ भिक्षुहरुलाई पढाउने कार्य गर्दछन् । गुम्बामा कहिल्यै ननिभ्ने एक निमबत्ती नियमित रुपमा बल्दछ । उक्त गुम्बामा दशैको सप्तमीदेखि एकादशीसम्म बत्ती बाल्ने परम्परा छ । हिन्दु धर्मावलम्बीहरुले दशै काटमार गरी बली चढाउने परम्परा भएको र सो परम्पराबाट काट मारमा परी मर्ने हाँस, कुखुरा, बोका, राँगा आदिको नाममा बत्ती बालिएको हो भन्ने किम्बदन्ती छ ।

देउलाङ्गेश्वर महादेव

ओराङ र लामावगर गाविसको सीमानामा रहेको देउलाङ्गेश्वर महादेवको मन्दिर उत्तरी क्षेत्रको प्रसिद्ध तिर्थ स्थल हो । स्वस्थानी पूर्णिमाको दिन ठूलो मेला लाग्ने यस मन्दिरमा सत्य यूगमा महादेवले सत्यदेवीलाई जोगीको भेषमा विवाह गरी ल्याउँदा यहि मन्दिरसंगै रहेको कुटीमा राखेको र सत्यदेवीले विलौना गर्दा खरले छापेको सो कुटीको भित्तो च्याती हिमालय पर्वतको दर्शन गराएको किम्बदन्ती रहेको छ । उक्त कुटी मन्दिरसंगै अझै पिन देख्न सकिन्छ ।

रोलवालिङ्ग उपत्यका

पदयात्राका लागि अति नै रमणीय एवं रोमाञ्चकारी स्थलको रुपमा रहेको यस उपत्यकामा साहसिक पैदल यात्राका लागि विदेशी पर्यटकहरु आकर्षित हुने गर्दछन् ।

च्छोरोल्पा हिमताल

गौरीशंकर गाविस वडा नं. १ रोलवालिङ्ग उपत्यकामा रहेको च्छोरोल्पा हिमताल नेपालकै सवभन्दा ठूलो हिमताल हो । समुद्र सतहबाट ४५८० मीटरको उचाईमा रहेको यस तालको उत्पति ५० वर्षअघि मात्र भएको अनुमान गरिएको छ । सन् १९६३ मा यो हिमताल ०.२३ वर्ग कि.मी. क्षेत्रफलमा रहेकोमा सन् १९९७ मा लिएको भू-उपग्रहीय नक्सा अनुसार १.६५ वर्ग कि.मी. सम्म फैलिएको छ । १३५ मी. गहिरो उक्त हिमतालमा १० करोड घ.मी. पानी रहेको अनुमान छ ।

गौरीशंकर हिमाल

७१३४ कि.मी अग्लो यो हिमालबाट नेपालको प्रामाणिक समय निर्धारण गरिएको छ । हिन्दु धर्मावलम्बीहरुको अराध्यादेव शिव र पार्वतीको प्रतिक मानिने गौरीशंकर हिमाल धार्मिक आस्थाका कारणले आरोहण गर्न प्रतिवन्ध छ ।

वेदिङ्ग गाउँ

गौरीशंकर गाविसको वडा नं. १ मा पर्ने वेदिङ्ग गाउँलाई हिम मजदुरको गाउँ भन्ने गरिन्छ । यस गाउँका २९ जना भन्दा बढी व्यक्तिले सगरमाथाको आरोहण गरी सकेका छन । हालसम्म १८० सगरमाथा आरोहण गर्ने सफल नेपाली मध्ये वेदिङ्ग वासीले मात्र ७० पटक भन्दा बढी सगरमाथा आरोहण गरी सकेका छन् ।
वि.सं. २०४२ साल वैशाख २४ गते गौरीशंकर गाविसको टसीनामामा जम्मिएका तेम्बाछिरी शेर्पा सवैभन्दा कम उमेरमा सगरमाथा आरोहण गर्ने विश्वकै पहिलो व्यक्ति हुन । उनले गत २०५८ जेष्ठ ११ गते उक्त विश्व किर्तिमान कायम गरेका हुन् ।

जिरी उपत्यका

सदरमुकाम चरिकोटबाट ५६ कि.मी पूर्वमा रहेको जिरी बजार (उपत्यका) सगरमाथा प्रवेशद्वार हो । समुद्र सतहबाट १९५१ मी.को उचाईमा रहेको जिरी मनोरम प्राकृतिक सौन्दर्यले भरिएको छ । यसलाई नेपालको स्वीटजरल्याण्ड पनि भन्ने गरिन्छ ।

जटापोखरी

जिल्लाको श्यामा गाविस वडा नं. १ मा पर्ने जटापोखरी सदरमुकाम चरिकोटबाट १६ कोष उत्तरपूर्वमा पर्दछ । धार्मिक दृष्टिकोणले अत्यन्त महत्वपूर्ण मानिने उक्त पोखरीमा जनै पूर्णिमाको दिन ठूलो मेला लाग्दछ । यो पोखरी करीव ४५०० मीटरको उचाइमा रहेको छ ।

बहुला पोखरी

आलम्पु गाविस वडा नं ९ मा रहेको आमा बाभारे पर्वतको थोरै तलतिर वरिपरि कडा चट्टानको आडमा फैलिएको बहुला पोखरीको लम्बाई ३०० मीटर र चौडाइ २०० मीटर रहेको छ भने गहिराइ एकीन हुन सकेको छैन । नेपाल अधिराज्यकै सबैभन्दा गुणस्तरयुक्त स्लेट खानीले मात्र प्रसिद्ध आलम्पु गाविस यस पोखरीको माध्ययमले पनि चिनिन थालेको छ । मनकामना माइले इच्छाएको कुरा पुरा गर्ने किम्बदन्ती जस्तै यस पोखरीले पनि इच्छाएको कुरा पुरा गर्न सक्ने विश्वास गरिन्छ । ऋषि तर्पणी पूर्णिमाको अघिल्लो राति ठूलो मेला लाग्ने उक्त पोखरीको व्यापक प्रचार प्रसार हुन सकेको खण्डमा पर्यटकीय आकर्षण बढ्न सक्ने कुरा निर्विवाद छ ।

A man was killed at Lamabagar VDC-2 on Saturday night.
The deceased has been identified as Narayan Magar aged around 32, of Lakhanpur village in Ramechhap district. He was serving at Sino Hydro at Lamabagar.
A gang comprising four members killed him with sharp weapon at around 11:30 last night, said the District Police Office.
He died on the way to hospital. The persons involved in the murder case were arrested last night, said DSP Suresh Prasad Kafle.
The arrested are Ram Chandra Khatri of Boch VDC-7, Dilip Khatri of Boch VDC-9, Ramesh KC of Bhimeshwor Municipality-13 and Om Sharan Thapa of the same Municipality-11, said police.
The cause behind the murder is yet to be established. RSS

स्थानीय सेवा प्रदायक संस्था, दोलखा

१) स्थानीय विकास कोष, दोलखा .-- आलम्पु, चंखु, गैरीमुदी, खोपाचागु, झुले, ठुलोपाताल, सष्पा क्षमावति, विगु, मार्वु, जफे
२) हुराडेक, दोलखा --- सुनखानी, हावा, लापिलाङ, चिलाङखा, कालिन्चोक, सुरी, गौरिशंकर, खारे, वावारे, लामावगर>
३) ग्रामिण वातावरण सुधार समाज,दोलखा -- लादुक, बुलुङ, वोराङ>
४) सामुदायिक विकास केन्द्र, दोलखा - झ्याकु, जुंगु, क्षेत्रपा
५) दिगो ग्रामिण उर्जा विकास केन्द्र,दोलखा - भूषाफेदा, काटाकुटी, मागापौवा, ताम्चेत दुधपोखरी
६) असल शासन समन्वय समिति,दोलखा - नाम्दु, भिरकोट, पवटी
७) इकार्डस, दोलखा - फस्कु, शैलुङगेश्वर, घ्याङसुकाठोकर
८) सिपार्ड, दोलखा - च्यामा, मालु, शहरे, मेलुङ, डाडाखर्क

वार्षिक कार्यतालिका २०७०/७१, दोलखा

नेपाल सरकार
सङ्घीय मामिला तथा स्थानीय विकास मन्त्रालय
जिल्ला विकास समितिको कार्यालय
चरिकोट, दोलखा
वार्षिक कार्यान्वयन कार्य तालिका

आर्थिक वर्ष २०७०/७१ मा स्थानीय  स्वायत्त शासन ऐन, २०५५ तथा स्थानीय स्वायत्त शासन नियमावली, २०५६ र प्रचलित कार्यविधिहरु बमोजिम जिल्ला विकास समितिले गर्नुपर्ने मुख्यमुख्य कार्यहरुको स्वीकृत वार्षिक कार्य कार्यान्वयन तालिका

क्र.सं    कार्यक्रम विवरण    मिति    स्थान    जिम्मेवार निकाय
1    आ.व. २०६९/७० मा सम्पन्न कार्यक्रम तथा आयोजनाहरुको वार्षिक समीक्षा    २०७० साउन २१ र २२ गते    जिविस समीक्षा हल   --  जिल्ला प्राविधिक कार्यालय, योजना र सूचना शाखा
2. आ.व. २०७०÷७१ को लागि स्वीकृत कार्यक्रम÷आयोजनाहरुको कार्यान्वयन    २०७० असोजदेखि २०७१ बैशाखसम्म    –    जिल्ला विकास समितिको कार्यालय र जिल्ला प्राविधिक कार्यालय
3.  आ.व. २०६९/७० मा सम्पन्न कार्यक्रम तथा आयोजनाहरुको सामाजिक परीक्षण    २०७० असोज मसान्तभित्र    –    सामाजिक विकास शाखा
4. गाविसहरुको न्यूनतम शर्त तथा कार्यसम्पादन मापन    २०७० भदौ देखि पुस सम्म    –    आन्तरिक लेखापरीक्षण शाखा
5. आ.व. २०७१÷७२ को लागि पूर्व योजना तर्जुमा गोष्ठी    २०७० असोज १० गते    जिविस समीक्षा हल   -  योजना, आन्तरिक लेखापरीक्षण, सामाजिक र सूचना शाखा
6. विषयगत कार्यालय, नगरपालिका र गाविसहरुलाई आ.व. २०७१/७२ को लागि मार्गदर्शन पठाउने    २०७० असोजको तेस्रो हप्तामा    –    आन्तरिक लेखापरीक्षण शाखा
7. दोलखा विकास बुलेटिन प्रकाशन    २०७० साउन र फागुनमा    –    सूचना शाखा
8.   सार्वजनिक सुनुवाई     २०७० कार्तिकको अन्तिम हप्ता    च्यानडांडा– भेडपु  --  सूचना शाखा
        २०७० फागुनको पहिलो हप्ता    खोपाचागु साङवा  --  सूचना शाखा
        २०७१ असार दोस्रो हप्ता    जिविस सभा हल चरिकोट   -- सूचना शाखा
9. कर्मचारी क्षमता विकास तालिम    २०७० कात्तिक र २०७१ बैशाखमा     जिविस सभीक्षा हल  --  सामाजिक र सूचना शाखा
ज्ञण्।        कार्यक्रम तथा आयोजनाहरुको उपभोक्ता समिति गठन     २०७० कार्तिक मसान्तसम्म    कार्यक्रम/आयोजना स्थल --   योजना शाखा र सम्बन्धित गाविसहरु
10.  कार्यक्रम/आयोजनाहरुको सर्वे, डिजाइन, ड्रइङ्ग र लागत अनुमान तयारी     २०७० मंसिर मसान्तसम्म    –    जिल्ला प्राविधिक कार्यालय
11.  उपभोक्ता समितिहरुलाई अभिमुखीकरण     २०७० मंसिर मसान्तसम्म ,   इलाका स्तरमा  --  जिल्ला प्राविधिक कार्यालय र योजना शाखा
12. प्रथम चौमासिक समीक्षा गोष्ठी    २०७० मंसिरको अन्तिमहप्ता,    जिविसको समीक्षाहल  --  योजना र सूचना शाखा
13.  कार्यक्रम/आयोजनाहरुको लागि सुपरिवेक्षण तथा अनुगमन टोली गठन     २०७० पुस दोस्रो हप्ता    –    योजना शाखा
14. कार्यक्रम/आयोजनाहरुको सुपरिवेक्षण, अनुगमन र प्रतिवेदन   - नियमित   
15. आ.व. २०७१/७२ को लागि गाउँ परिषद्     २०७० पुस मसान्तभित्र   -   गाविसको कार्यालय
16. आ.व. २०७१/७२ का लागि कार्यक्रम तथा आयोजनाहरु छनौट गर्न इलाकास्तरीय योजना तर्जुमा गोष्ठी    २०७० माघ १२ गते देखि २२ गतेसम्म ,   इलाका स्तरमा  -  जिल्ला प्राविधिक कार्यालय र योजना शाखा
    इलाका नं.    नगरपालिका/गाविस           
     गौरीशंकर, खारे, चंखु, मार्बु र सुरी,    २०७०।१०।१२    सुरी दोभान   
    द्द।        जुँगू, भ्mयाँकु, क्षेत्रपा, नाम्दु र काब्रे    २०७०।१०।१४    मैनापोखरी   
    घ।        जिरी, माली, श्यामा र ठूलोपातल    २०७०।१०।१६    जिरी   
    द्ध।        गैरीमुदी, भीरकोट, मिर्गे र  झूले    २०७०।१०।१८    त्रिसुलेडाँडा   
    छ।        हाँवा, च्यामा, मालु, शहरे र जफे    २०७०।१०।२०    मालु   
    ट।        डाँडाखर्क, मेलुङ, भेडपु, घ्याङसुकाठोकर र पवटी    २०७०।१०।२१    भेडपु, च्यानडांडा   
    ठ।        फस्कु, मागापौवा, शैलुङ्गेश्वर, भूषाफेदा, काटाकुटी र ताम्चेतदूधपोखरी    २०७०।१०।१९    मागादेउराली   
    ड।        लाँकुरीडाँडा, बोच र भीमेश्वर नगरपालिकाको १,५,६,७,८,९, १०, ११,१२ र १३ नं. वडाहरु    २०७०।१०।२२    चरिकोट   
    ढ।        सुस्पाक्षमावती, सुन्द्रावती, सुनखानी, र भीमेश्वर नगरपालिकाको २, ३ र ४ नं. वडाहरु    २०७०।१०।१७    सुन्द्रावती   
    ज्ञण्।        लापिलाङ, लामीडाँडा, बाबरे, खोपाचागु कालिञ्चोक र आलम्पु    २०७०।१०।१५    बाबरे   
    ज्ञज्ञ।        बिगु, चिलङ्खा, लादुक, बुलुङ, ओराङ र लामाबगर    २०७०।१०।१३    सिंगटी   
17.      आन्तरिक आयको सम्भाव्यता अध्ययन र प्रक्षेपण    २०७० माघ मसान्तभित्र    –    आन्तरिक राजस्व शाखा
18. २०औं जिल्ला परिषद्का लागि विषयगत समितिहरुको बैठक      
    कृषि, वन तथा वातावरण समिति    २०७० फागुन ४ गते    जिविस समीक्षा हल   - सूचना शाखा
    जनसंख्या तथा सामाजिक समिति    २०७० फागुन ५ गते    जिविस समीक्षा हल  -  सामाजिक विकास शाखा
    जलश्रोत तथा भूमि समिति    २०७० फागुन ६ गते    जिविस समीक्षा हल  --  आन्तरिक लेखापरीक्षण शाखा
    पूर्वाधार र संरचना विकास समिति    २०७० फागुन ८ गते    जिविस समीक्षा हल  --  जिल्ला प्राविधिक कार्यालय
    सङ्गगठन तथा प्रशासन समिति    २०७० फागुन ९ गते    जिविस समीक्षा हल  --  कर्मचारी प्रशासन शाखा
19.        २०औं जिल्ला परिषद्को लागि एकीकृत योजना तर्जुमा समितिको बैठक     २०७० फागुन १३ गते    जिविस समीक्षा हल   -- योजना शाखा
20. २०औं जिल्ला परिषद्को लागि जिविस बैठक     २०७० फागुन तेस्रो हप्ता    जिविस समीक्षा हल    –
21.  आ.व. २०७१/७२ को लागि कार्यक्रम÷आयोजनाहरु स्वीकृतीको लागि २०औं जिल्ला परिषद्    २०७० फागुन तेस्रो हप्ता    जिविस समीक्षा हल    –
22. २०औं जिल्ला परिषद्को निर्णय सार्वजनिक    २०७० फागुन तेस्रो हप्ता    जिविस सभा हल    –
23.आ.व. २०७१/७२ को वार्षिक जिल्ला विकास योजना पुस्तिका प्रकाशन     २०७० चैत्र मसान्तभित्र    –    सूचना शाखा
24. द्वितीय चौमासिक एवं अर्धवार्षिक समीक्षा    २०७० चैत्र पहिलो हप्ता भित्र    जिविस समीक्षा हल    योजना शाखा
25 .आ.व. २०७१/७२ मा सामाजिक सु्रक्षा भत्ता पाउने लक्षित वर्गहरुको विवरण सहितको पुस्तिका प्रकाशन    २०७० चैत्र मसान्तभित्र    –    सामाजिक सुरक्षा तथा पञ्जिकरण शाखा
26.  कार्यक्रम/आयोजनाहरुको मूल्याङ्कन र कार्य सम्पन्न प्रतिवेदन तयारी     २०७१ जेठ १५ गतेसम्म    –    जिल्ला प्राविधिक कार्यालय
27. कार्यक्रम/आयोजनाहरुको फरफारक तथा अन्तिम भुक्तानी    २०७१ असार २० गतेसम्म    –    योजना र लेखा शाखा

गाविसहरुको जनस‌‌ख्या तथा क्षेत्रफल विवरण

क्र स	गाविस	कुल जनसंख्या	क्षेत्रफल( हेक्टरमा)	कैफियत
१	गौरीशंकर	१३७६	४९४३
२	खारे	२४८३	२३९२
३	चंखु	१३३८	१८४५
४	मार्वु	१६३९	२८६७
५	सुरी	३८८०	२७३२
६	झ्याकु	५९४०	३१३४
७	जुँगु	५०६६	३१७९
८	क्षेत्रपा	३३९३	१२७१
९	नाम्दु	६९४२	१८३७
१०	काब्रे	५७८१	१६३४
११	जिरी	८०५८	४८३२
१२	श्यामा	३१४२	३९५६
१३	मालि	३७९७	२१०४
१४	ठुलोपाताल	४४३२	२५७३
१५	मिर्गे	४४७५	१२२४
१६	गैरीमुदी	५६७६	१८७१
१७	भिरकोट	३४७५	१०१८
१८	झुले	३३५७	९७१

१९	जफे	४२५५	१०७५
२०	मालु	३१८५	१००८
२१	च्यामा	३५४६	८२२
२२	हावा	२५५३	१९००
२३	शहरे	३७२३	१२२६
२४	मेलुङ	४५७८	११४३
२५	डाडाखर्क	४१७९	१८५९
२६	भेडपु	४९२२	हालसम्म नापि नभएको
२७	घ्याङसुकाठोकर	६३२१	१७७९
२८	पवटि	६२१४	१५६४
२९	शैलुङेश्वर	५२०८	२०३९
३०	फस्कु	६८१४	२३६३
३१	काटाकुटी	५१३२	२०२१
३२	मागापौवा	४७४२	१४५५
३३	दुधपोखरी	३०८९	२३२७
३४	भूषाफेदा	३८८१	१४५३
३५	लाकुरिडाडा	५५४३	२१७०
३६	वोच	४०६५	८४९
३७	भिमेश्वर नगरपालिका	२९४२७	५८१८	२०५८ को जनगणना अनुसार
३८	सुस्पाक्षमावति	४२७४	९८४
३९	सुन्द्रावति	३९१६	१०५५
४०	सुनखानी	६४६१	१७२९
४१	लामिडाडा	५२१२	१४४९
४२	लापिलाङ	५८६४	२५३७
४३	वावरे	४१०२	१६१६
४४	कालिन्चोक	२५९६	१९१९
४५	खोपाचागु	२५७४	१२७३
४६	आलम्पु	२३४६	११६६
४७	बिगु	२५००	१३६६
४८	चिलंखा	३६११	२१११
४९	लादुक	४६७१	२८५७
५०	बुलुङ	२८१६	१३२७
५१	वराङ	२४३९	१२५४
५२	लामावगर	१९९३	४३३०
	जम्मा

जिल्ला विकास समिति, दोलखा

नेपाल राज्यको मध्यमाञ्चल विकास क्षेत्र अन्तर्गत पर्ने जनकपुर अञ्चलको एक हिमाली जिल्लाको रुपमा परिचित दोलखाले प्राचीनकालदेखि नै आफ्नो छुट्टै आर्थिक, सामाजिक, धार्मिक र राजनैतिक पहिचान कायम राख्दै आएको पाइन्छ । "दोलखाको इतिहास नलेखिकन नेपालको इतिहास लेखन पुरा हुँदैन" भन्ने इतिहास शिरोमणि स्व. श्री बाबुराम आचार्यको कथन रहेको छ । दोलखालाई पहिला अभयपुरको नामबाट चिनिन्थ्यो ।
दोलखा प्रदेश अन्तर्गत रहेको विगु हुदै कुती, खासा हुदै भोट जाने बाटो, लामाबगर, रचि (लप्चि) भई भोट जाने बाटो मल्लकालको उत्तरार्द्धसम्म पनि कायम भएको हुनाले लिच्छविकालको उत्तरार्द्धमा नै दोलखा भई भोट जाने बाटो खुलेको अनुमान हुन्छ भनी धनबज्र बज्राचार्य र टेक बहादुर श्रेष्ठद्वारा लिखित दोलखाको ऐतिहासिक रुप रेखामा उल्लेख गरेको देखिन्छ । त्यस समयदेखि नै तामाकोशीको किनारै किनार भएर भोटसंग व्यापार मार्ग खुलेकोले व्यापार गर्न आउंदा जाँदा हालको दोलखामा कुनै डर त्रास नभई सुरक्षित स्थान भएकोले नै उक्त स्थानलाई पहिला अभयपुर भनेर चिनिन्थ्यो भन्ने भनाइ रहेको छ भने कसैको भनाइ अनुसार दोलखा राज्यको शासन व्यवस्थामा सात सुरक्षा घेरा भएको कारणले नै दोलखालाई अभयपुर महापतन भनिन्थ्यो भन्ने रहेको छ ।

Guest Book

My first travel and trek in nepal was with purna on the anapurnatrek.very nice experience and i will never forget the time there!
very good!i felt very save and everything got organised by purna(the permit,lodges,food...ect.)and even if everything was planed you felt independent and purna was open for changes during trekking.
excellent!it felt very save to go trekking with him.and with his friendly and warm way you got easy in touch with the locals everywhere.he knew a lot about the area and we had a lot of fun!
i can only recomand purna and for shure i will go trekking with him again!

Added by : sabine deisenroth about anapurna, upper mustang on Wed, Dec 17th 2008, 06:19

Excellent, Purna and his team are brilliant guides and know the area very well.
Perfect, I cannot recommend them highly enough
Purna Thapa is both a very experienced guide and from the area, so he is the perfect person to travel with.
I have lived in Nepal for many years, and have travelled across Dolakha with Purna and his team. I cannot recommend them highly enough.

Added by : Dr. Mark Turin about all over Dolakha on Mon, Dec 8th 2008, 12:28

wonderful trekking area, very friendly people, didn't meet foreign trekkers for more than 2 weeks
Professional support, warm and friendly guidance
Supportive and very helpful because Purna, the guide, grew up in this area
I enjoyed the hospitality of the local people when treated as their guest and staying in their homes

Added by : Dietrich Deisenroth about Dolakha Area on Sat, Nov 22nd 2008, 11:22

Kalinchok, Dolakha

Why to choose Dolakha as your trekking destination ?

• Observe the Asia's biggest magnesite mine in Kharidunga and observe the slate mines operating in traditional way.
• View all the Himalayan Ranges to north bordering Tibet from Ganesh Himal to Everest Himalayan range.
• Interact with various ethnic groups in the area & observe interesting daily life of local people of different casts and creed.
• Visit various Hindus and Buddhist sacred sites as well as the ceremonies happening through out the area.
• Observe the varieties of flora and fauna of the area.
• Be the first visitor of the remote people with warm welcome and feel the "Guest is God" attitude of locals.
• View beautiful landscapes and other natural beauties.
• Sense the cultural diversities which comprise of Thangmi, Surel, Jirel, Tamang & Sherpa in your visit to Dolakha ( the indegenious groups only found in Nepal)
• Attend adventure activities such as; Peak climbing, Rock climbing, Alpine trekking, Rafting and Kayaking in Rolwaling valley and in Tamakosi valley.
• More

Daily Transport Facilities

1.Kathmandu - Jiri -
2.Kathmandu - Tamakoshi - Khimti - Manthali
3.Kathmandu - Dolakha
4.Kathmandu - Charikot
5.Charikot - Dolakha - Singati
6.Daurali - Mude - Charikot
7.Dolakha - Charikot - Jiri

Dolakha, the mountainous district of Janakpur Zone is situated in the central Development Region of Nepal. The total land area of Dolakha district is 2191 sq. km, adjoining Solukhumbu and Ramachhap to the east, Ramachhap and Sindhupalchok to the south, Sindhupalchok to the west and Tibet to the north.
Dolakha's lowest elevation point is Sital at 723 m , whereas Mt. Gauri Shankar is the area's highest peak at 7134 m above sea level. The easy accessibility from Kathmandu by road makes it a natural choice for trekkers who would rather avoid the unpredictable nature of flights to Lukla or Jomsom. The variety of length of these treks also allows a traveler with only limited time to experience true and untouched Nepal.

Good news for trekkers who dream of getting off the beaten treks and who strive to discover and enjoy the real Nepal. Almost untouched but easily accessible the Dolakha region, part of the Rolwaling area, offers everything from beautiful rhododendron forests to high snow peaks like the holy Mt. Gauri Shankar massive itself. The region offers scenic trekking at relatively low elevations as well as challenging alpine style trekking. Those who are interested in the rich culture and history in this unspoiled area will be fascinated by meeting various ethnic groups like Tamang, Newar and the mysterious Thami. The great ethnic diversity throughout the area manifesting itself in a wide range of religious practices, lifestyle, food habits, clothing and architecture. A wealth of functioning Buddhist monasteries and Hindu religious sites welcome visitors and invite them to stay in the monasteries. This is a region particularly attractive to trekkers interested in the local area and culture, visitors who enjoy the places to stay in and people they meet. 

Baisake, Dolakha

From Baisake

At Baisake

Gaurishankar Himal